السلام عليكم ورحمة الله وبركاته.,
ازيكم يا شباب؟؟
جه على بالى وانا بقراء كلام يوسف, ان معظمنا مش واضع اهدافه ايه من الشغل فى البورصه.
بمعنى ان معظمنا بيدخل ويضارب ويكسب ويروح ساحب ويصرف ويرجع يشتغل ويكسب ويسحب وهكذا.
طيب ليه ميكنش عند كل واحد فينا هدف معين واضعه وخطه فى باله بالعمل فى البورصه للوصول لهدفه النهائى اللى بعده لا عوده, يعنى خلاص بح البورصه.
انا هبدء بنفسى, انا واضع لنفسى 18 تدبيله مع كل تدبيله بسحب 25% للمصاريفو وعند التدبيله ال 18 ان شاء الله هقول خلاص للبورصه باى, خاصة ان احنا عارفين مدى جهد والدمار النفسى اللى بيعمله الشغل فى البورصه.
وكنت واضع لنفسى تدبيله كل شهرين الى ثلاثه بدخول 2% و 100 نقطه, وذكرنى كلام يوسف ان الحال كان ماشى نوعا ما كويس بسياسة الخطف والكر والفر, حتى مع شغل نور الوضع كان ماشى ممتاذ به الاسواق غداره ومتعبه, خاصة ان احنا بنشتغل استثمارى بنفس منهج مسياسة المضاربه, بمعنى بندخل بنسب كبيره و بنلزق فى الشاشه, وده ارهاق ما بعده ارهاق نفسى وجسدى ومادى.
عامة انا شايف ان بس ربنا يسهلنا فى الخروج من الازمه دى , وهرجع للعمل السريع , وبرده شغل نور فى نظرى لا غنى عنه خاصة فى تحديد الاتجاهات والارتدادات , وحتى الدخول ولو بنسبه 0.5 % لحد ما الواحد حسابه يكبر ويشتغل استثمارى ويريح راسه من المتابعه اللصيقه للشاشه ويكفيه القاء نظره سريعه كل يومين او حتى كل اسبوع على صفقاته.
اما الان فالعمل المضنى مطلوب للوصول بالحساب لبر الامان .
رد: فضفضه
6Likes