الجزءالثانى
(. هنا جرس الباب رن .)
نورهان : ثوانى هشوف مين
انس : اقفل
نورهان : لا خليك على الخط
زوجة مؤقتة
للكاتبة آلاء الشريفي
(. راحت نورهان فتحت الباب واول ما شافت اللى كان بيخبط الموبايل وقع من ايدها من شدة المفاجأة .)
نورهان : محي !!
روايات حب بعد زواج اجباري جريئه
محى(طليقها) : اذيك يا نور
نورهان : كويسة خير فى ايه
محى : انتِ مالك مرتبكة كده ليه
نورهان : مش مرتبكة ولا حاجة (ووطت جابت الموبايل وقفلت الخط)
محى : طيب ممكن نتكلم شوية (ولسه هيدخل نور وقفته)
نورهان : انت رايح فين
محى : داخل
نورهان : احنا اتطلقنا يا محى يعنى مينفعش تدخل جوه وانا لوحدى
محى : ااه مانا جاى بخصوص الموضوع ده
نورهان : برضه مينفعش تدخل
محى : طيب انا لازم اتكلم معاكى
نورهان : انزل استنانى تحت هغير هدومى وننزل نتكلم فى اى مكان عام
محى : اوكى ماشى بس متتأخريش
نورهان : حاضر
(. نزل محى يستنى نورهان تحت واتصلت نورهان بـ أنس .)
أنس : ايه اللى حصل
نورهان : ده محى طليقي
أنس : وجاى ليه
نورهان : معرفش بيقولى عايز اتكلم معاكى شوية
أنس : يعنى هو قاعد عندك دلوقتى
نورهان : لا طبعاً انت ناسي ان احنا منفصلين يعنى مينفعش يدخل الشقة
أنس : كان عايز ايه ؟
نورهان : معرفش انا هغير بقى وانزله
أنس : تنزليله فين
نورهان : ماهو مصمم يتكلم معايا فـ هنروح نقعد فى اى مكان واشوفه عايز ايه
أنس : والله !!
نورهان : عن اذنك هقفل بقى عشان الحق البس
أنس : طيب يا نور ممكن لما تخلصى معاه تكلميني
نورهان : حاضر يا أنس
أنس : ممكن اسألك سؤال ؟
نورهان : اكيد اتفضل
أنس : هو انتِ ممكن ترجعيله تانى
نورهان : معرفش يا أنس
أنس : يعنى ايه متعرفيش
نورهان : ممكن نأجل الحوار ده لحد ما اقابله واشوفه عايز ايه
أنس : خلاص ماشى خدى بالك على نفسك
نورهان : وانت كمان
(. وقفلوا وراحت نورهان غيرت هدومها ونزلت لـ محى وركبوا تاكسى وراحوا قعدوا فى كافيه .)
*_____________________________________________**__ ____________*
فى احدى الكافيهات ...
محى : يعنى ينفع نتقابل فى كافيهات زى المراهقين كده
نورهان : ميصحش يا محى انك تدخل الشقة وانا لوحدى الناس تقول ايه
محى : ومفكرتيش الناس ممكن تقول ايه لما اشتغلتى وبتخرجى عادى وانتِ لسه فى شهور العدة
نورهان : انا بخرج للضرورة زى ما ربنا قال مبخرجش اتفسح ولا اتمرقع انا بذاكر وبشتغل
محى : نورهان ما تجى نرجع انا مش عارف اعيش من غيرك
نورهان : احنا خلاص انفصلنا يا محى واتفقنا
محى : طيب تعالى نحاول تانى صدقيني مش هزعلك تانى ابداً وهعملك كل اللى انتِ عيزاه
نورهان : انت فاهم غلط يا محى المشكلة عمرها ما كانت فيك انت كنت بتعاملنى احسن معامله وعمرك ما حرمتنى من حاجة بغض النظر عن اخر كام شهر عشناهم سوا انت اتحولت فيهم
محى : طيب ليه اصريتي على الطلاق
نورهان : زى ما قولتلك ١٠٠ مرة وجودنا مع بعض هو المشكلة احنا عاملين زى شحنتين موجب يعنى عمرهم ما هيركبوا على بعض
محى : بصى يا نور انا وافقت على الطلاق عشان انتِ اصريتي عليه وعشان طلبتيه منى كتير اوى فى التلت سنين اللى فاتوا فى الفترة الاخيرة حسيت انك عايشة معايا غصب وانا مقدرش اغصب اى واحدة على العيشة معايا طاوعتك ووافقت على الانفصال بس انا ................ (وسكت)
نورهان : بس انت ايه ؟
محى : انا لسه بحبك ، من يوم ما سبنا بعض ورجعتى مصر مبطلش تفكير فيكي حواليا فى كل مكان ، مكنتش اعرف انى بحبك كده
(. سكتت نورهان شوية لانها مكنتش عارفة هتقوله ايه .)
نورهان : محى انا هتكلم معاك بصراحة وحاول متزعلش منى
محى : عارف هتقولى ايه ، هتقولى انك مبتحبنيش وطول التلت سنين بتحاولى
نورهان : فوق ده كله احنا مشاكلنا زادت اوى فى الفترة الاخيرة كنا تقريباً بتخانق مرتين تلاته فى اليوم وللاسف كل مشاكلنا كانت بتوصلنا لـ حارة سد
محى : طيب تعالى نحاول تانى ، تعالى نمسك كل مشكلة لوحدها ونحاول نحلها بدل ما نكوم كل المشاكل ونخليها تتراكم وبالتالى نفشل
نورهان : خلاص يا محى كفاية لحد كده ، احنا ظلمنا بعض بما فيه الكفاية
محى : يعنى مفيش امل
نورهان : مقدرش اوعدك بس على الاقل سبنى افوق من اللى حصل بينا الفترة الاخيرة
محى : ماشى يا نور هسيبك براحتك بس انا لسه عندى امل اننا نرجع
نورهان : متحطش امل كبير
محى : انا املى فى ربنا مش فيكي
نورهان : ونعمَ بالله ، انت جيت مصر امتى
محى : امبارح بس
نورهان : وقاعد فين
محى : مع امى وابويا
نورهان : ربنا يخليهملك ، هقوم بقى اروح عشان عندى مذاكرة
محى : هوصلك
نورهان : لا خليك متتعبش نفسك
محى : كده كده انا كمان مروح وهاخد تاكسى مفيش تعب يالا (ومشيوا)
*_____________________________________________**__ ____________*
فى بيت أنس وشيرين ......
(. من ساعة ما أنس قفل الخط مع نورهان وعرف انها رايحة تقابل طليقها وهو قاعد مخنوق وسرحان ودماغه مشغوله جداً وكالعادة قاعد لوحده وشيرين قاعده مع محمد ونانسى .)
شيرين : أنس يا أنس (بصوت اعلى) يا أنس
أنس بعصبيه : فى ايه بتزعقى كده ليه
شيرين : بنادى عليك وانت مبتردش
أنس : كنتى عايزة ايه
شيرين : انا والولاد جوعنا هتاكل معانا ولا كالعادة لا
أنس : لا مش جعان
شيرين : طيب انا عايزة اتكلم معاك فى موضوع مهم
أنس : انتِ مش بتقولى جعانين روحوا اتغدوا عشان حتى العيال وبعدين نبقى نتكلم
شيرين : ماشى بس ياريت متنامش ولا تنزل
أنس : طيب
(. راحت شيرين تتغدى وتغدى ولادها وآنس دماغه مسافرة مع نورهان وكل تفكيره يا ترى قالوا ايه يا ترى عملوا ايه وقرر يتصل بيها .)
أنس : ايه يا نور كل ده انتِ فين كده
نورهان : انا لسه واصلة لسه حتى مدخلتش الشقة
أنس : مش قولتلك كلميني لما تخلصى
نورهان : كنت هدخل واكلمك
أنس : وكل ده معاه كل ده بتتكلموا
نورهان (دخلت شقتها) : فى ايه يا أنس بتتكلم معايا كده ليه
أنس : كان عايزك ليه
نورهان : كان عايزنا نرجع
أنس : ووافقتى
نورهان : موافقتش ومرفضتش
أنس : يعنى ممكن ترجعيله ؟
نورهان : والله انا طلبت منه فرصة لحد ما انسى اللى حصل بينا فى الفترة الاخيرة
أنس : يعنى لو نسيتي هترجعيله
نورهان : جايز الله اعلم
أنس : ربنا يسعدك
نورهان : متشكرة ، اخبار ولادك ومامتهم ايه
أنس : كويسين الحمد لله
نورهان : بس ليه دايماً بحس انك لوحدك ومبسمعش اصواتهم
أنس : انا دايماً قاعد فى البلكونة ومحمد ونانسى دايماً مع مامتهم فى الـ living
نورهان : مبتقعدوش مع بعض خالص
أنس : لا نادراً جداً
نورهان : ليه كده
أنس : عادى بقى اتعودنا على كده ، احنا اصلاً كل واحد فينا له عالم خاص بيه والتانى مش عايز يقتحمه
نورهان : اتنين متجوزين وبينهم اطفال وكل واحد له عالم لوحده !! ازاى !!
أنس : احنا بينا اطفال اه بس مش متجوزين
نورهان : يعنى ايه
أنس : بقولك ايه ينفع نتقابل
نورهان : اممم مش هينفع يا أنس انا لسه فى شهور العدة لو حد شافنى هيقول ايه
أنس : خلاص اجيلك شقتك واهو محدش هيشوفنا
نورهان : لا طبعاً ميصحش
أنس : بس انا محتاج اشوفك
نورهان : بعد شهور العدة ان شاء الله
أنس : ماشى
نورهان : فهمنى بقى يعنى ايه بينكم اطفال بس مش متجوزين
أنس : يعنى احنا بقالنا سنتين تقريباً او اكتر متجوزين بس مع ايقاف التنفيذ
نورهان : ياااااه
أنس : مش مجرد اللى فى دماغك بس احنا يعتبر كل واحد عايش لوحده مبناكلش سوا مبنخرجش مبنقعدش سوا حتى شيرين بتنام فى اوضة الولاد من بعد ولادة نانسى على طول
نورهان : وايه اللى وصلكوا للمرحلة دى
انس : محدش عارف ، هى شايفة انى انا السبب وانا شايف انها السبب فالنقاش بيقلب بخناقة فبطلنا نتناقش وقررنا بقى نستحمل عشان خاطر محمد ونانسى
نورهان : بس دى تبقى عيشة !!
أنس : لا بس احنا عايشين عشان مفيش فى ايدنا حل تانى
نورهان : برغم انى انا ومحى جوازنا انتهى بالطلاق بس حياتنا مكنتش بالشكل السئ ده
أنس : عادى بقى اصل محمد ونانسى مالهمش ذنب ويستاهلوا ان احنا نستحمل
نورهان : ربنا يصلح لكم الحال
(. هنا جت شيرين .)
شيرين : أنس فاضى
أنس لـ نورهان : طيب هكلمك فى وقت تانى بقى
نورهان : اوكى انا موجوده فى اى وقت (وقفلوا)
أنس لـ شيرين : خير
شيرين : انا عايزة اروح اقعد مع ماما
أنس : ليه يعنى
شيرين : عايزة اغير جو ، عايزة اقعد وسط ناس بيتكلموا بيهزروا وبيضحكوا
أنس : هتقعدى كتير
شيرين : مش عارفة
أنس : وانا هسيبك براحتك
شيرين : مش هتبقى عايز تشوف محمد ونانسى
أنس : هبقى احاول اجى وكده كده انا عارف انهم هيكونوا مبسوطين هناك
شيرين : تمام
أنس : عايزة تروحى امتى
شيرين : بكرة
أنس : خلاص هبقى اوديكي
شيرين : شكراً
أنس : العفو
(. قامت شيرين وهى زعلانه اوى كان نفسها أنس يقولها لا خليكوا معايا .)
*_____________________________________________**__ ____________*
فى بيت اهل محى ...
انعام (ام محى) : ها يا ابنى ايه الاخبار
محى : مش موافقة برضه
انعام : انا بس مش عارفة ايه وصلكوا للمرحلة دى
محى : انانيتى يا ماما
انعام : ليه بتقول كده
محى : كنت عايز من نورهان كل حاجة وهى كانت بتحاول ترضيني وتتاقلم على العيشة معايا بس جت فى الاخر زهقت من كتر الضغط على نفسها
انعام : ما كلنا بنجى على نفسنا عشان خاطر اجوازنا ، هو الزمن جرى فيه ايه بس
محى : الوضع مختلف ، نورهان مكنتش بتحبنى اصلاً ورغم كده كانت بتضغط على نفسها عشان ترضيني وترضى ربنا عمرها ما قصرت معايا فى حاجة
انعام : طيب كويس ايه بقى اللى حصل
محى : المفروض انا مهمتى انى اخلى نورهان تحبنى وتتعلق بيا بس انا بقى كل ما كانت تديني كل ما كنت بطلب اكتر وعمرى ما فكرت فى ان هى محتاجه ايه فزهقت
انعام : يا ابنى مش مبرر فى ستات اجوازها بيضربوهم وبهينوهم ورغم كده بيعدوا ويضغطوا على نفسم بـ العشرين سنة عشان المركب تمشى
محى : الشخصيات بتختلف ، نورهان فى اخر خناقة بينا قالتلى انا تعبت من كتر التمثيل انى مبسوطه وعايزة ابسطك تعبت من كتر مانا بحاول ارضى كل الناس ومفيش حد بيرضيني
انعام : يالا بقى حصل خير اهو ده النصيب ربنا يعوضك خير
محى : ادعيلي انها ترجعلى يا ماما
انعام : ربنا يكتبلك اللى فيه الخير يا ابنى يارب
محى : امين يارب
*_____________________________________________**__ _________________________*
بعد كام يوم فى بيت اهل شيرين ....
(. أنس وصل شيرين لـ بيت اهلها وقعد شوية ومشى ، اهل شيرين فرحوا اوى بـ شيرين وولادها .)
فوزية (امها) : خير بقى فى ايه
شيرين : مش فاهمه يا ماما قصدك ايه
فوزية : انتِ زعلانه مع جوزك
شيرين : لا والله ابداً يا ماما ده أنس شايلنا فى عيونه
فوزيه : امال جاية تقعدى معانا ليه
شيرين : خلاص يا ستى انا غلطانه وهمشى
فوزية : انتِ فهمانى كويس يا شيرين متستعبطيش
شيرين : والله يا ماما مفيش اى حاجة انا بس قولت اجى اغير جو واقعد معاكوا شوية
فوزية : تنورى يا حبيبتى
شيرين : متقلقيش يا ماما انا مبسوطه وحياتى مستقرة
فوزية : ربنا يهدى سرك يا بنتى ويصلحلك الحال
شيرين : امين يارب
(. هنا جت علياء اخت شيرين الصغيرة .)
علياء : شيرين تعالى عوزاكى
شيرين : حاضر عن اذنك يا ماما
فوزية : روحى يا حبيبتى
شيرين : خير فى ايه
علياء : ماما قالتلك على العريس اللى متقدملى
شيرين : لا
علياء : هو كويس وكل حاجة وماما وبابا واخوكى موافقين بس انا مترددة
شيرين : متوافقيش
علياء : ليه ؟
شيرين : ممكن يكون الشخص ده مبيحبكيش
علياء : يعنى هو هيحبنى من مرة ولا اتنين
شيرين : مش قصدى بيحبك بمعنى انه بيموت فيكي قصدى انه اصلاً مفيش قبول ناحيتك وانك زيك زى اى واحدة واهى جوازة والسلام
علياء : انا مش فاهمه حاجة لما هو مفيش قبول اتقدملى ليه
شيرين : بصى يا علياء مش انتِ كنتى بتحبى واحد معاكى فى الجامعه
علياء : متفكرنيش
شيرين : بعد ما سبتوا بعض واكتشفتوا ان انتوا استحالة تكونوا لبعض بقى كل الرجالة عندك زى بعض صح
علياء : صح بس ده فى الاول دلوقتى نسيته
شيرين : الرجالة اغلبهم بيختلفوا عن الست ، اول ما علاقته بتفشل بيروح يتقدم لاى واحدة مناسبة ويتجوزها ليه بقى
علياء : ليه
شيرين : عشان البنات عنده كلهم زى بعض مفيش واحدة مميزة فى الكون الا حبيبته ويتجوز اى واحدة وخلاص عشان هو المفروض يتجوز ويبنى اسره
علياء : يعنى اللي بيتجوزوا تقليدي كلهم اتجوزوا عشان المفروض يتجوزوا
شيرين : لا طبعاً مش كلهم بس احنا فى زمن القلوب فيه مش خالية اصلاً ، كل واحد بيحب
علياء : انتِ بتتكلمى كده على اساس ايه طيب ، انتِ مش مبسوطه مع أنس
شيرين : لا طبعاً بس انا بتكلم على اساس علاقات كتير بسمع عنها
علياء : طيب انا اعمل ايه دلوقتى مانا جربت الحب ومنجحش وندمت على اليوم اللى حبيت فيه وانتِ خوفتيني من الجواز التقليدي
شيرين : لو انتِ موافقه على العريس اطلبى انك تقعدى معاه واسأليه اتقدملك ليه واذا كان بيحب واحدة تانيه ولا لا
علياء : وافرضى موافقوش
شيرين : اقنعيهم بس ده الصح
علياء : ربنا يسهل
شيرين : ربنا يكتبلك الخير يا حبيبتى
علياء : يارب
*_____________________________________________**__ ____________*
بعد مرور الفترة الباقية من شهور العدة ....
- شيرين قعدت مع اهلها تلت اسابيع أنس مزرهمش ولا مرة
- محى كلم نورهان اكتر من مرة وهى رافضة ترجع واجازته خلصت ورجع
- المكالمات زادت بين نورهان وأنس
- علياء قعدت مع العريس ووافقت واتقرت فاتحتها
*_____________________________________________**__ ____________*
فى ايطاليا فى بيت طه ....
بسمة (مرات طه) : ممكن بقى تبطل العصبية دى الولاد بقوا زيك
طه : فى ايه يا بسمه هو انتِ عرفانى امبارح بالليل
بسمه : طيب بما انك مش عارف تتحكم فى عصبيتك مالكش دعوة بالعيال
طه : انا مش عارف اعملك ايه ، اطلع نفسى من تربية الولاد تقولى هو انا هربيهم لوحدى وانت ابوهم اتدخل فى تربيتهم تقوليلي انت بتربيهم غلط وبتتعصب عليهم اعملك ايه !!
بسمة : المفروض نتفق على طريقة نربيهم بيها لكن انت معندكش وسط لاما شمال لاما يمين
طه : بقولك ايه طلعيني من دماغك عيالك عندك وانا ماليش دعوه بيهم ماشى
بسمة : ماشى بس متزعقش كتير وهما موجودين ممكن
طه : اى خدمات تانيه
بسمه : اه عايزة اتكلم معاك فى حوار كده
طه : خير
بسمة : انت ايه اللى حصلك يا حبيبي انت مكنتش كده
طه : مكنتش كده ازاى
بسمة : فاكر اياك ما كنا لسه مرتبطين كنت رومانسى كده وطيب وهادى
طه : الكلام ده من زمان اوى يا بسمه
بسمة : طيب يا حبيبي ايه اللى تغير
طه : المسئوليات زادت وكبرت وغصب عنى بكون مضغوط
بسمة : يعنى لسه بتحبنى
طه : اكيد طبعاً لسه بحبك
بسمة : طيب يا حبيبي عشان خاطرى وعشان خاطر ولادنا حاول ترجع زى الاول مش لازم بالظبط بس قلل العصبية شوية وبلاش نتخانق قدام ولادنا عشان الخلافات دى هتأثر على نفسيتهم
طه : حاضر يا حبيبتى
بسمة : ربنا يخليك ليا يا حبيبي
طه : ويخليكوا ليا
*_____________________________________________**__ ____________*
فى بيت اهل شيرين ....
بهاء (خطيب علياء) : اقولك حاجة وتصدقيني
علياء : قول
بهاء : مكنتش اعرف انى هتعلق بيكى كده حاسس انى عارفك من زمان
علياء : وانا كمان والله يا بهاء انت قلبك طيب وحنين وتدخل القلب بسرعه
بهاء : يعنى انا دخلت القلب فعلاً
علياء بخجل : ومن غير استئذان كمان
بهاء : ربنا يكملنا على خير يا لولو وانا هخليكي اسعد واحدة فى الدنيا
علياء : ربنا يخليك ليا بس يعنى حياتنا بعد الجواز مش هتوصل لمرحلة الروتين والملل والخرس الزوجى
بهاء : هى دى قاعدة اساسية عند كل المتجوزين
علياء : معرفش
بهاء : بلاش نسبق الاحداث بس خلى عندنا النية
علياء : اللى هى ايه
بهاء : نية ان نخلى حياتنا سعيدة ويكون هدف كل واحد فينا انه يسعد التانى
علياء : ماشى ربنا يسهل
بهاء : ان شاء الله هيسهلها
*_____________________________________________**__ ____________*
فى احد النوادى ...
أنس : اخيراً شوفتك
نورهان : مانا قولتلك لما شهور العدة تخلص
أنس : طيب مانا شوفتك فى اول اسبوعين من طلاقك
نورهان : دى كانت صدفة ، انا كنت مخنوقة ونزلت اغير جو وبالصدفة اتقابلنا
أنس : بس كانت احلى صدفة زى كده الصدفة اللى جمعتنى بيكي من تسع سنين
نورهان : انت لسه فاكر
أنس : حد ينسى احلى ايام حياته
نورهان بارتباك : بس المفروض ان الايام دى احلى بـ محمد ونانسى
أنس : كان نفسى اخلف ولادى من البنت اللى حبيتها
نورهان : ده نصيب يا أنس بس حاول تصلح حياتك مع شيرين
آنس : يعنى اعمل ايه
نورهان : معرفش بس ممكن مثلاً تشتري لها هدية وتروحلها وتصالحها وترجع المياة لمجاريها
أنس : مكنش فى مياة اصلاً عشان ترجع
نورهان : يعنى انتوا العلاقة بينكم كده من خمس سنين
أنس : من يوم ما اتجوزنا منكرش ان شيرين فى اول جوازنا كانت بتحاول معايا محاولات مستميته عشان الحال يتصلح بس هى مصبرتش
نورهان : يعنى ايه مصبرتش
أنس : يعنى فى اول ست شهور من جوازنا فقدت الامل ان الحال يتصلح وبدأت علاقتنا تميل للروتين والملل وبقينا بنعمل كل حاجة تأيدة واجب
نورهان : يعنى انت عايزها تحاول وتحاول وانت مفيش رد فعل وكمان عايزها تستحمل اكتر
أنس : انا كنت لسه موجوع عشان سايبك كان المفروض تصبر شوية
نورهان : دى انانيه منك يا أنس بصراحة بتهيألى انت السبب فى اللى وصلتوا له مش هى
أنس : بصراحة انا مرتاح كده ادينا عايشين
نورهان : ما كلنا عايشين هو فى حد ميت بس فى ناس عايشين ميتين وفى ناس عايشين مبسوطين
أنس : صعب اوى انا وشيرين نعيش مبسوطين
نورهان : ليه طيب ؟
أنس : عشان انا لسه بحبك يا نور
(. نورهان ارتبكت واتلخبطت جداً ومكنتش متوقعه ان أنس يقولها كده .)
أنس : زعلتى
نورهان : لو سمحت يا أنس بلاش الكلام ده خلينا اصحاب زى ماحنا
أنس : زى ماحنا !! احنا ايه !! احنا عمرنا ما كنا اصحاب
نورهان : بس دلوقتى احنا اصحاب ومينفعش نكون اكتر من كده
أنس : لا ينفع
نورهان : لا مينفعش خلينا اصحاب يا أنس لو سمحت مش اكتر من كده
أنس : ليه طيب احنا ممكن ................
(. قطع كلامهم جرس موبايل أنس وكان المتصل شيرين .)
انس : ايوة يا شيرين
شيرين : الحقنى يا أنس تعالى بسرعه
انس : فى ايه
شيرين : ............................
روايات حب بعد زواج اجباري جريئه
التوقيع
توقيع
روايات حب بعد زواج اجباري جريئه
المواضيع المتشابهه 
